Toen ik in Como uit de auto gestapt was van de Amerikaan/Italiaan was er, zonder dat ik moeite had moeten doen, direct een vrouw gestopt om mij mee te nemen naar Milaan. Waarschijnlijk had ze mijn bordje gelezen bij het uitstappen. Ik wou echter in Como blijven en zegde vriendelijk af, maar dit gaf mij wel moed voor de dag erna.

Ik had echter de grootste moeite om een lift te vinden. Verschillende mensen stopten zelf om mij te zeggen dat liften niet echt de gewoonte is in Italië of dat het station waar ik de trein kon nemen de andere kant op was. Na het uitproberen van verschillende plaatsen richting de oprit van de autostrade, alsook de plaats waar die vrouw had gestopt, heb ik uiteindelijk opgegeven en de trein genomen. Ik wist gelukkig dat dit vrij goedkoop was, en dit gaf mij eens wat tijd om mijn dagboek verder aan te vullen en wat te lezen. Hopelijk maak ik dit weinig, om niet te zeggen niet, meer mee.